คนตัวสูงบดขยี้ปากอวบด้วยความรุนแรงและดุดัน
มันทำให้อี้ชิงถึงกับน้ำตาซึมเมื่อรู้สึกเจ็บ กลิ่นคาวเลือดคละคุ้งไปทั่ว
รสจูบครั้งนี้มันมีแต่ความเย็นชาและช่างจืดชืด รสเฝื่อนๆของน้ำคาวสีแดงผสมกับน้ำลายมันทำให้อี้ชิงรู้สึกสะอิดสะเอียนจนอยากอาเจียน
ความทรงจำเมื่อครั้งวัยเยาว์ที่ถูกกระทำจากคนตรงหน้ามันผ่านเข้ามาในสมองอีกครั้ง
“เฮียยย
เล่ยเจ็บ ฮรึกกกกก”
เสียงสะอื้นของอี้ชิงมันไม่สามารถจะหยุดยั้งแรงโมโหของคนที่เป็นสามีได้
คนตัวเล็กถูกจับเหวี่ยงไปบนที่นอนกว้างแล้วร่างหนาก็ตามไปคร่อมเอาไว้ทันที อู๋อี้ฟานกระชากเสื้อตัวบางของภรรยาจนขาดแล้วเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะฝังหน้าลงไปที่ซอกคอนุ่มนิ่ม เพราะความตกใจทำให้อี้ชิงย่นคอและพยายามพลิกตัวหนี
แต่ยิ่งอี้ชิงทำแบบนี้ก็ยิ่งทำให้คนเป็นสามีเข้าใจผิด
คนตัวสูงกระชากผมของร่างบางจนหน้าหงาย เขาเพิ่มแรงจับกดร่างของภรรยาไม่ให้ดิ้นได้อีก
สายตาแข็งกร้าวจ้องลึกไปในดวงตาแกะตัวน้อยเห็นความตื่นตระหนกในนั้นมันทำให้ใจเขาอ่อนยวบลงมาได้มากพอสมควร
“ไปนอนกับมันมาแล้วใช่ไหม
ถึงทำท่ารังเกียจเฮียแบบนี้” คนตัวสูงฝังจมูกและปากย้ำไปที่คอขาวจนแดงไปหมด
ใจของเขานึกแค้นเคืองเพราะคิดว่าเมื่อคืนซอกคอที่เขาหวงนี้มันผ่านอะไรมาบ้าง
อู๋อี้ฟานหวังจะลบรอยทุกอย่างที่ไอ้ลูกชายมันทำกับเมียเขาไว้ให้หมด
“เล่ยเปล่า
เฮียฟังเล่ยบ้างซิ” อี้ชิงรู้สึกหวาดกลัวมากกว่าที่จะมีอารมณ์
นึกเกลียดการกระทำแบบนี้ของสามีเหลือเกิน โกรธจนไม่ฟังเหตุผลของเขาซึ่งมันนานมาแล้วที่อู๋อี้ฟานไม่ได้เป็นแบบนี้
นอกจากจะไม่ฟังแล้วอู๋อี้ฟานยังไล่จูบไปทั่วร่างนุ่มนิ่มเพื่อให้คนตัวเล็กรู้ว่าคนที่เป็นเจ้าของร่างกายนี้ที่แท้จริงคือเขาไม่ใช่คนอื่น
ริมฝีปากบางดูดผิวกายรอบๆทรวงอกจนเป็นรอยแดงจ้ำๆ
ลิ้นหนาไล่ตวัดเลียแล้วดูดวนที่จุกสีเชอรี่ทั้งสองข้างจนอี้ชิงเริ่มแอ่นกายเข้าหา
คนตัวสูงยิ้มพอใจเมื่อภรรยาตัวเล็กตอบสนองสัมผัสของเขา
“อื้ออออ
ฮะ... เฮีย อ๊า.....”อี้ชิงเริ่มบิดกายไปมา จุกสีเชอรี่ทั้งสองข้างเริ่มตั้งชันเมื่อลิ้นร้อนที่เคยหนักหน่วงเปลี่ยนเป็นความนิ่มนวลแบบที่เคย
“บอกมาสิชิงเล่ย
เฮียมันไม่ดีตรงไหน”อู๋อี้ฟานเลื่อนตัวลงไปเรื่อยๆก่อนจะซุกหน้าลงไปที่เป้ากางเกง
คนตัวสูงใช้ปากงับตรงส่วนที่นูนออกมาก่อนจะใช้ฟันกัดจนอี้ชิงถึงกับสะดุ้ง
“อึ้มมมม
ไม่...เฮียดีที่สุด อ๊ะ......”
“เฮียดีแล้วไปหาคนอื่นทำไม”คนตัวสูงปลดตะขอและซิปกางเกงลงก่อนรูดให้พ้นออกห่างจากตัวอี้ชิง
ปลายนิ้วเกี่ยวขอบยางยืดของกางเกงชั้นในแล้วดึงลงมาจนแก่นกายสีชมพูจัดดีดตัวออกมา
อู๋อี้ฟานคว้ามากุมเอาไว้แล้วใช้ลิ้นตวัดเลียตรงส่วนปลายหัว
“ไม่ เล่ยมีเฮีย คะ..คนเดียว ฮืออออ”อี้ชิงเริ่มไปไม่ถูก
เมื่ออู่อี้ฟานครอบปากลงไปยังแก่นกายของเขาจนสุด
ปากของสามีทั้งเลียและดูดไปพร้อมกันจนเขาปวดไปหมด สักพักร่างสูงก็ยกขาอี้ชิงพาดบ่าแล้วจับแท่งกายของตัวเองขึ้นมาสาวรูดสองสามทีก่อนจะเอาไปจ่อไว้ตรงปากทางแล้วดันสะโพกเข้าไปทันทีจนสุดโดยไม่ได้ให้สัญญาณกับภรรยา
อี้ชิงถึงกับหวีดร้องเพราะตกใจ
“อ๊า.........ฮืออออ เฮีย เบาๆหน่อย”
“ทำไมต้องดื้อกับเฮียด้วย
มีเฮียคนเดียวไม่พอใช่ไหม
ที่เฮียให้มันไม่พอกับเราใช่ไหมอาเล่ย”สะโพกหนากระแทกเข้าใส่ร่างบางไม่ยั้งจนอี้ชิงหัวสั่นคลอน
สองมือเล็กพยายามข่มอารมณ์ด้วยการขยำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่
“เฮียยย เล่ยไม่ได้มีอะไรกับใครทำไมเฮียไม่เชื่อเล่ยบ้าง”คนตัวเล็กผงกหัวขึ้นมาแล้วก็ได้สบตาคมของสามีที่มองเขาอยู่พอดี
อู๋อี้ฟานถึงกับชะงัก เขามองหน้าภรรยานิ่งสักพักแล้วจึงถอนแก่นกายออกจากร่างบาง คนตัวสูงทิ้งตัวลงนอนทับร่างเล็กเอาไว้
เขาจูบกับภรรยาแต่ครั้งนี้มันเต็มไปด้วยความนุ่มนวล สามเดือนที่ไม่ได้มาหาอี้ชิงมันก็ทรมาน
เขาคิดถึงภรรยาทุกวันจนเครียดบวกกับเรื่องลูกมันยิ่งทำให้เครียดหนัก พอยิ่งมาเจอเรื่องแบบเดิมๆมันก็ยิ่งบั่นทอนจิตใจ
“เฮียทำไมไม่ยอมฟังเล่ยเลย” พออู๋อี้ฟานถอนจูบออกเขาก็เอ่ยถามบ้าง
ใบหน้าของอี้ชิงงอง้ำเมื่อเห็นว่าสามีเริ่มกลับมาเป็นคนเดิม
แต่คนตัวเล็กคงไม่รู้ตัวว่าที่เขาทำแง่งอนใส่สามีแบบนี้มันยิ่งปลุกอารมณ์อู๋อี้ฟานได้ดี
“ไม่ต้องพูดแล้วไม่อยากฟัง” คนตัวสูงที่อยู่ในท่านอนคร่อมร่างภรรยา
ทำผงกหัวขึ้นลงแล้วเอาปากไปแตะที่ปากของอี้ชิงเป็นจังหวะ คนตัวเล็กหน้าแดงซ่านด้วยความเขินเพราะการกระทำที่มันขัดกันของสามีถึงน้ำเสียงจะกระด้าง
แต่การกระทำที่อ่อนโยนกับเเววตาที่ส่งออกมาถึงเขาทำให้เขารู้ว่าตอนนี้อารมณ์ของสามีมันเปลี่ยนไปและแรงปราถนาของสามีเริ่มจะกลับมาอีกครั้ง
“แต่.....”
“มันจะเสียเวลานะอาเล่ย”
“เฮียยยยย”
อี้ชิงพยายามประท้วงแต่ก็โดนจูบจนต้องกลืนคำพูดลงคอไปก่อนแล้วก็จูบตอบสามี ลิ้นภายในพันเกี่ยวกันสอดคล้องกับริมฝีปากที่ต่างช่วยบดขยี้กันด้านนอกจากความขมในตอนแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นความหวานเมื่ออีกคนยอมที่จะสลัดความรุนเเรงทิ้งไป
“เฮียรักอาเล่ยนะ”เสียงอู๋อี้ฟานแตกพร่าเพราะเก็บอารมณ์ไว้ไม่ได้อีกต่อไป
เมื่อมือของอี้ชิงเริ่มคว้าจับสะเปะสะปะ
คนตัวเล็กบีบไปทีบั้นท้ายของสามีแล้วไล่ลามมาจนถึงด้านหน้าก่อนจะคว้าแท่งกายใหญ่ที่เริ่มแข็งตัวอีกครั้งขึ้นมาจับแล้วรูดเบาๆ
“อาเล่ยเป็นของเฮียคนเดียวเข้าใจไหม”
อู๋อี้ฟานจับขาของอี้ชิงแยกออกแล้วค่อยๆดันแท่งกายเข้าไปอีกครั้ง
แต่ตอนนี้มันนุ่มนวลกว่าตอนแรกมากเขาค่อยๆขยับสะโพกเข้าออก
เมื่อรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในท่าที่ถนัดแล้วจึงค่อยๆทิ้งตัวลงไปแนบร่างบางเอาไว้
สองร่างที่แนบชิดกันจนไม่อาจมีสิ่งใดลอดผ่านเข้ามาได้ เพราะต่างคนต่างคุ้นเคยซึ่งกันและกัน ต่างคนเลยช่วยกันขยับตัวเป็นจังหวะที่สอดคล้อง
“อ๊า....เฮีย”อี้ชิงกัดปากแน่นเมื่อรู้สึกวูบตึงที่ช่องท้อง
ทั้งส่วนข้างหลังเมื่อสามีกระแทกเข้าที่จุดสำคัญ
“เฮีย
เล่ยจะไม่ไหวแล้วนะ อึกกก”คนตัวเล็กหนีบขาไว้ที่เอวสามีจนแน่น
พร้อมกับสะโพกก็เด้งตอบรับ ยิ่งแท่งกายสวนเข้ามาเท่าไหร่ภายในรู้สึกปวดหนึบเหมือนอยากจะปลดปล่อยเร็วขึ้นเท่านั้น
“ไม่ไหวก็รีบเอาออกมาสิครับที่รัก”อู๋อี้ฟานก็ไม่ต่างจากคนตัวเล็กเท่าไหร่
โพรงอุ่นร้อนของอี้ชิงมันดูดกินแท่งกายของเขาจนทนไม่ไหว
ร่างสูงจับมือบางมาประสานเอาไว้ก่อนจะเร่งสปีดสะโพกเร็วขึ้น
สะโพกบางเด้งตอบรับแท่งกายใหญ่ที่กระแทกโดนจุดสำคัญถี่ขึ้นเรื่อยๆ สักพักน้ำอุ่นร้อนถูกฉีดเข้าไปในโพรงพร้อมกับที่ร่างบางก็ปลดปล่อยออกมาจนเต็มหน้าท้องของอีกฝ่ายเหมือนกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น