AFFLICTION CHAPTER 11

      หลังจากที่จงแดไล่เพื่อนรักให้กลับไป ก็พามินซอกเข้ามาที่ห้องนอนเหมือนเดิม ดันร่างเล็กให้ติดกับเตียงนอนแล้วขึ้นคร่อมทันที

“งื้ออ จะทำอะไรมินซอก”

“ก็หิวนมเมียนี่ครับ”

“มาหิวอะไรกันตอนนี้เล่า!”

“ไม่ไหวแล้วอ่ะ ขอกินหน่อยนะ”

      ไม่รอให้มินซอกอนุญาต จงแดก็ประทับกลีบปากลงที่ลำคอขาวเนียน ขบเม้มจนเกิดเสียง ดูดดึงอย่างเนิ่นนาน จงแดตั้งใจที่จะให้เกิดรอยแดงเด่นชัดเพื่อที่จะได้แสดงว่าคนคนนี้เป็นของเขาแค่คนเดียว

“อื้อ เฉิน ทำไมทำนานจังหล่ะ มันเจ็บนะ”

“ก็เฉินอยากให้มีรอยเยอะๆไงครับ”  จงแดผละปากออกจากลำคอขาวเมื่อเกิดรอยจนพอใจ แล้วเอื้อมมือสากไปปลดเสื้อผ้าและกางเกงของตนเองให้หลุดพ้น มินซอกที่เห็นจงแดถอดเสื้อของตนเองออกจึงปลดออกบ้าง มินซอกรู้เรื่องพวกนี้ขึ้นเยอะแล้ว ตอนนี้มินซอกรักเพียงแค่จงแดคนเดียวจึงยอมให้ทุกๆอย่าง

“หืม เดี๋ยวนี้เมียหัดยั่วแล้วหรอครับ”   มินซอกไม่พูดอะไรได้แต่ส่งยิ้มไปให้ และดันให้จงแดนอนกับเตียง  ตอนนี้มินซอกอยู่ในท่าที่คร่อมจงแดอยู่ มินซอกกัดกลีบปากของตนเองอย่างยั่วยวนเพราะอารมณ์สันซ่านที่เกิดขึ้น นิ้วเรียวไล่ผ่านอกแกร่งผ่านลำตัวแล้วลงไปที่สิ่งร้อนระอุ มินซอกจับเข้าไปที่แก่นกายอุ่นร้อนแล้วนำเข้าสู่ช่องทางของตนทันที ไร้การเบิกทางใดๆ นำเข้าไปอย่างหยาบโลน มินซอกทนไม่ไหวแล้วจริงๆ จึงได้รีบร้อนนัก

“อ่าา ทำไมถึงรีบนักหล่ะมินซอก”

“ก็มินซอกไม่ไหวแล้วนี่” มินซอกขยับตัวเองขึ้นลงหลังจากคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอม จงแดก็สวนสะโพกกระแทกเข้าไปอย่างแรงจนมินซอกครางหงิง เสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ยิ่งมินซอกในวันนี้เหมือนจะยั่วจงแดเหลือเกิน จงแดก็ยิ่งเหมือนจะสูญเสียพลังงานมากเกินไป มือขาวของมินซอกตะปปหมับเข้าไปที่มือของจงแด สองมือสอดเกี่ยวกันคล้ายจะกลัวว่าใครสักคนจะหนีไป จงแดเด้งตัวขึ้นมาเพราะทนกับลีลาของร่างเล็กไม่ไหว มินซอกปล่อยมือจงแดออกแล้วนำเข้าไปในกลุ่มผมแทน ขยำระบายความเสียวซ่านของตนออกไปหมด  จงแดได้แต่คำรามในลำคอ

“อื้อ อ๊ะ อื้ออ เฉิน อย่าแรงสิคะ”

“ยิ่งพูดคะแล้วเฉินอยากจะทำแรงมากกว่านี้รู้มั้ย”

“ก็เอาให้แรงกว่านี้สิคะเฉิน อ๊ะ” จงแดกระแทกแรงกว่าเดิม เรียกเขาว่าเฉินไม่พอแล้วยังจะมาพูดคะอีก ปลุกอารมณ์จงแดได้ดีจริงๆ  จงแดเอื้อมมือขึ้นไปขยี้ตุ่มไตเม็ดงาม แล้วขยำหน้าอกของมินซอกอย่างหมั่นเขี้ยว เคลื่อนกลีบปากไปดูดยอดอกอย่างหื่นกระหาย มือกร้านของจงแดกอบกุมไปที่แกนกายเล็กพอดีมือ รูดรั้งขึ้นลงอย่างสนุกมือส่วนปากก็ทำหน้าที่บดเบียดขยี้หน้าอกไปเรื่อยๆ มินซอกก็ได้แต่ขยับขึ้นลงแล้วส่งเสียงครางกระสันจนจงแดทนไม่ไหว

“ทำไมถึงรัดแน่นจังละคะมินซอก”

    ทั้งสองแข่งกันขยับโยกได้ไม่นานนักก็ปลดปล่อยออกมา แต่ปล่อยออกมาได้ไม่นานนัก บทรักรอบใหม่ก็เริ่มต้นขึ้นอีก

“คราวนี้มินซอกขอทำเองอีกนะคะ”

“ขอเฉินทำบ้างนะคะมินซอก ยังไงเราก็ยังต้องอีกหลายรอบ”

“เค้ายอมเฉินแค่ครั้งเดียวนะวันนี้”

“ได้ค่ะ”  จงแดพลิกตัวมินซอกให้นอนราบกับผืนเตียง เริ่มขยับกายอีกรอบเพราะเมื่อสักครู่จงแดไม่ได้นำออก ขาของมินซอกเกี่ยวเอวสอบของจงแดเอาไว้เป็นหลักให้มั่นคง จงแดสวนสะโพกเข้าออกแรงๆเพราะแรงอารมณ์ ทั้งสองแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม นิ้วเรียวสวยของมินซอกสอดแทรกเข้าไปในกลุ่มผมของจงแด ขยุ้มระบายอารมณ์สันซ่าน

“อ๊ะ อ๊า เฉิน เค้าเจ็บ”

“หัดเรียกตัวเองว่าเค้าแล้วหรอ ”

“ เร็วกว่านี้เถอะเฉิน เค้าไม่ไหวแล้ว มันจะออกแล้ว” จงแดทำตามคำสั่ง แต่ก็เนิ่นนานหลายนาทีอยู่เหมือนกันกว่าจะปลดปล่อย แล้วทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมาอย่างสุขสม

”เหนื่อยอ่ะเฉิน”

“เฉินก็เหนื่อยครับมินซอก ไปเอาออกก่อนเร็ว” จงแดช้อนมินซอกขึ้นมาในท่าเจ้าสาวแล้วพามินซอกไปที่ห้องน้ำโดยที่ไม่รู้เลยว่ายังมีคนอยู่ในห้องของเขาอยู่

“เสียงดังมาถึงข้างนอกเลยน้า กี่รอบหล่ะ” ใช่ อี้ฟานยังอยู่ในห้องโดยนั่งฟังเสียงของทั้งสองครางกันอย่างสุขสมในห้องนั่น

“ไอ้อี้ฟาน!”

“พี่อี้ฟาน!”