AFFLICTION CHAPTER 3

    

“นี่คุณจงแด! มินซอกชักจะโมโหแล้วนะ ทำไมมินซอกถามถึงไม่ตอบหล่ะมินซอกไม่ชอบเลยนะฮะคนถามแล้ว อะ…อื้อออ” เสียงบ่นพรืดของมินซอกก็ต้องเงียบลงเพราะริมฝีปากหนาของจงแดประกบทับกับกลีบปากบางของมินซอก จงแดนั่งฟังเด็กมินซอกพูดคนเดียวมาตั้งนานแล้ว ไม่ใช่ว่าจงแดไม่อยากตอบนะ แต่จงแดอยากฟังเสียงเจื้อยแจ้วของมินซอกไปเรื่อยๆแล้วจงแดก็ต้องคิดว่าถ้าตอนที่เด็กนี่กำลังครางสุขสมที่ใต้ร่างของเค้าหน่ะมันจะ…น่าฟังขนาดไหนกัน

        ริมฝีปากหนาประกบทับกับกลีบปากบางๆของมินซอกมาเกือบนับนาทีโดยไร้การลุกล้ำใดๆ จงแดเลยขบกัดกลีบปากของมินซอกจึงทำให้ของเหลวสีแดงไหลออกมาจากกลีบปากของมินซอก กลีบปากบางจึงจำเป็นต้องเผยอออก ลิ้นร้อนของจงแดจึงเข้าไปสำรวจภายในโพรงปากของมินซอกในทันที  ทั้งๆที่มีรสฝาดของเลือดแท้ๆมันเป็นรสชาติที่ไม่อร่อยเอาสะเลยสำหรับมินซอก แต่ทำไมตอนนี้มินซอกถึงได้เผลอไผลและรู้สึกดีกับมันไปได้นะ  ลิ้นร้อนของจงแดเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กของมินซอกตอนแรกคนตัวเล็กนี้ยังไม่ได้โต้ตอบกลับมา พอเริ่มคุ้นชินลิ้นเล็กจึงเกี่ยวกระหวัดโต้ตอบกลับมาด้วยท่าทีเงอะงะเพราะความไม่ประสาและแรงอารมณ์ที่พึ่งเกิดขึ้นมาในตัวของมินซอก  เนิ่นนานนับหลายนาทีมินซอกก็ทุบไปที่อกของร่างหนาที่คร่อมเค้าอยู่เพราะมินซอกเริ่มหายใจไม่ออก

“แฮ่ก แฮ่ก คะ..คุณจงแดทำอะไรฮะ” มินซอกถามด้วยเสียงเหนื่อยหอบ นี่คุณจงแดทำอะไรกับเค้าเนี่ย แล้วเค้าไปรู้สึกดีกับเรื่องแบบนั้นได้ยังไงกัน

“ฉันก็จะทำให้นายมีความสุขไงคิมมินซอก” ทันทีที่สิ้นเสียงพูดของจงแด  จงแดจึงไม่รอช้ารีบเข้าไปพรมจูบที่ทั่วใบหน้าของมินซอกก่อนที่จะนำลิ้นไล้เลียไปทั่วลำคอขาว ตอนนี้แรงอารมณ์ของจงแดเริ่มมาคุแล้วหละจงแดจึงรีบถอดเสื้อของเค้าและของมินซอกออกไปให้พ้นๆทาง 

 อ่าา ทำไมร่างกายของมินซอกมันช่างยั่วยวนเค้าขนาดนี้นะ ทั้งผิวขาวเนียน ยอดอกสีชมพูนั่น แถมเอวยังคอดๆเหมือนผู้หญิงอีก ตอนนี้มินซอกหน่ะน่าหลงใหลกว่าคนไหนๆที่เคยมีความสัมพันธ์ทางกายกับจงแด คิดได้ดังนั้นจงแดจึงรีบลงไปเก็บความหอมหวานบนร่างกายของมินซอกทันที จงแดขบกัดเข้าที่ลำคอขาวก่อนที่จะไล่ลงมาขบกัดบนตัวของมินซอก ตอนนี้ร่างกายของมินซอกเต็มไปด้วยรอยรักสีกุหลาบ  มือข้างนึงก็เล่นกับยอดปทุมถันสีชมพู ลิ้นร้อนของจงแดก็ไล่เลียไปที่ยอดปทุมถันสวยงามนั่น

“อะ…อื้ออ คุณจงแดฮะ มะ…มินซอกเจ็บ อย่ากัดมินซอกสิฮะ อ๊ะ”  มินซอกถึงกับต้องปรามจงแดทันที เพราะจงแดได้ขบกัดที่ยอดอกสีสวยของมินซอกอยากหื่นกระหายที่เป็นไปตามแรงอารมณ์

“มินซอกอ่าแค่นี้ก็เจ็บแล้วหรอ เดี๋ยวมินซอกจะเจ็บมากกว่านี้อีกนะ เตรียมใจไว้ให้ดีแล้วกัน”  ทันใดนั้นจงแดก็ก้มลงไปเก็บเกี่ยวความหอมหวานบนยอดอกสีสวยของมินซอก จงแดพลางขบเม้มเบาๆที่ยอดอกสีสวยนั่นเรียกเสียงหวานจากมินซอกได้ทันที

“โอ้ยยย คุณจงแดมินซอกบอกว่าอย่ากัดไง อ๊ะ” จงแดไม่สนใจเสียงนั้น ลิ้นร้อนพลางไล้เลียไปทั่วเรือนร่างของมินซอกทั้งดูดดุนให้เกิดรอยรักสีกุหลาบ มินซอกต้องโอบคอของจงแดไว้ด้วยแขนเรียวทั้งสองข้างเพราะเริ่มมีความรู้สึกเสียวกระสันและสุขสมกับความรู้สึกที่จงแดมอบให้ 

    

   จงแดชักจะไม่ไหวกับคนตัวเล็กใต้ร่างเค้าแล้ว ผิวสีขาวเนียน ปากสีชมพูที่เผยอออกนั่น แถมท่าทางที่ไร้เดียงสานั่นอีก มันช่างยั่วเย้าอารมณ์ของจงแดได้ดีจริงๆ  แกนกายของจงแดมันเริ่มตื่นตัวขึ้นมาแล้วหละ จงแดรีบถอดกางเกงของตัวเองออกแล้วจึงก้มลงไปถอดกางเกงของมินซอกออกทันที พลางหยอกเย้ากับสิ่งที่อยู่ภายในชั้นในชิ้นเล็กของมินซอก ตอนนี้แกนกายของมินซอกเริ่มตื่นตัวขึ้นมาเพราะการกระตุ้นของจงแด

“อ๊ะคุณจงแด ยะ..อย่านะฮะ เอามือออกไปจากมินซอกนะ อ๊ะ” มินซอกถึงกับต้องร้องครางออกมา เพราะไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้มาก่อน จงแดไม่รอช้าจึงดึงชั้นในชิ้นเล็กนั้นออก เผยให้เห็นถึงแท่งเนื้อสีสวย แท่งเนื้อของมินซอกมันช่างสวยงามและน่าลิ้มลองสำหรับจงแดจริงๆ  ไวเท่าความคิดจงแดจึงนำแท่งเนื้อสีสวยเข้าไปในปากทันทีพร้อมนำลิ้นไล้เลียตั้งแต่โคนสู่ปลาย รูดรั้งแท่งเนื้อขึ้นลงพลางขบเม้มเบาๆ แท่งเนื้อของมินซอกช่างหอมหวาน ร่างกายของมินซอกช่างหอมหวานไปทุกส่วน ในขณะที่จงแดกำลังครอบครองแท่งเนื้อนั่นด้วยปากเสียงครางหวานของมินซอกก็ดังขึ้นมาไม่หยุด ทำให้จงแดพึงพอใจเป็นอย่างมากพร้อมครางอื้ออึงในลำคอ หลังจากที่จงแดครอบครองแท่งเนื้อสีสวยนั่นได้ไม่นานความอุ่นร้อนก็พุ่งเข้าสู่ปากของจงแดทันที มินซอกกระตุกเกร็งสองสามที พร้อมเสียงหอบหายใจที่ดังไปทั่วห้อง

“แฮ่ก แฮ่ก คุณจงแดฮะ มินซอกรู้สึกสบายมากๆเลย มินซอกมีความสุขจังเลยฮะ” มินซอกพูดด้วยท่าทีไร้เดียงสา มินซอกไม่รู้จริงๆนะว่าที่จงแดทำหน่ะคืออะไร แต่บางครั้งที่จงแดสัมผัสมันบางสัมผัสมันก็ให้ความรู้สึกดีและน่ารังเกียจ แต่มินซอกก็สุขสมกับมัน มินซอกมีความสุขจริงๆนะ แต่มินซอกรู้บ้างรึเปล่าว่ามินซอกหน่ะเป็นคนที่ซื่อมากๆเกินไป แถมช่างยั่วอีกต่างหากแน่นอนว่าความช่างยั่วนั้นคือการที่มินซอกไม่รู้อะไรเลย มันน่ารักจนจงแดอยากจะนำมันเข้าไปข้างในสะแล้วสิ   

    จงแดนำน้ำสีขาวขุ่นเมื่อสักครู่ชโลมไปที่ช่องทางสีชมพูของมินซอก เพื่อให้เกิดการหล่อลื่น ลิ้นร้อนเลียไปทั่วช่องทางนั้นเรียกเสียงกระเส่าจากมินซอกได้ไม่หยุด จงแดทนไม่ไหวแล้วหละ ดูสิช่องทางสีชมพูสวยนั่นมันสั่นระริกอย่างเชื้อเชิญจงแดให้เข้าไปเร็วๆได้แล้ว ทันใดนั้นจงแดก็ถอดบ๊อกเซอร์ของตนออก พร้อมนำสิ่งแข็งขืนจ่อไปที่ช่องทางของมินซอก จงแดไม่รอช้านำความใหญ่โตของตนเข้าไปนำตัวของมินซอกทันที เข้าไปทีเดียวจนหมด…คิดว่าคนที่บริสุทธิ์อย่างมินซอกมันจะตอดรัดแน่นขนาดไหนกันหล่ะ ใช่…มันรัดแกนกายของจงแดจนจงแดขยับเข้าออกไม่ได้

“อ๊ะ โอ้ย คุณจงแดเอาออกไปนะ ฮะ..ฮึกมินซอกเจ็บนะฮะคุณจงแด เอาออกไป!! ฮึก”  มินซอกอ้อนวอนขอพร้อมมีเสียงสะอื้นไห้ น้ำตาไหลอาบแก้มของมินซอก มินซอกเจ็บจนจุก คุณจงแดใจร้ายที่สุดมาทำร้ายมินซอกทำไม มินซอกเจ็บนะ แล้วสิ่งที่คุณจงแดทำอยู่มันคืออะไรกันหล่ะ?

 “อย่าเกร็งนะมินซอก เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว”จงแดยังขยับไม่ได้จงต้องรอให้ช่องทางของมินซฮกคุ้นชินสะก่อน อ้ะ ช่องทางของมินซอกช่างรัดแน่นเหลือเกิน ให้ตาย จงแดเป็นคนเปิดบริสุทธ์มินซอกเลยหรอเนี่ย หึ มีความสุขจัง พอเห็นว่าช่องทางของมินซอกคุ้นชินแล้ว จงแดจึงค่อยๆขยับกายเข้าออกด้วยจังหวะช้าๆก่อน ช่องทางของมินซอกก็ยังรัดเค้าเหมือนเดิมแต่มันก็เริ่มคลายออกบ้างนิดหน่อยแล้ว

“อ๊ะ คุณจงแด มินซอก สะ..เสียวว อ๊ะ อ๊า” จากที่รู้สึกเจ็บในตอนแรกมินซอกก็เริ่มจมดิ่งและสุขสมไปกับมัน “คุณจงแดฮะ ระ..เร็วอีกได้มั้ยฮะ อ๊ะ” จงแดได้ยินดังนั้นจึงรีบซอยสะโพกถี่ๆทันที มินซอกเล่นขอมาเองแบบนี้จงแดก็ต้องสนองแล้วหละ

“อะ มินซอกอ่า นายมันช่างยั่วสะจริงๆ” จงแดว่าพร้อมมีเสียงติดสั่น เสียงครางหวานของมินซอกมันช่างฟังแล้วหวานหูสะจริง  ในจังหวะที่จงแดซอยสะโพกถี่จงแดเริ่มสังเกตเห็นของเหลวสีแดงติดออกมาด้วย แต่จงแดหาสนใจไม่ จงแดก็ยังคงขยับสะโพกนั่นเข้าออกเหมือนเดิมแต่จังหวะที่กระแทกกระทั้นและหนักหน่วงขึ้นมากกว่าเดิมจึงทำให้มินซอกปลดปล่อยออกมา พอจงแดเห็นว่ามินซอกนั้นเสร็จแล้ว จงแดจึงรีบซอยสะโพกแบบถี่ยับจงแดกระตุกเกร็งสองสามทีแล้วจึงปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางของร่างเล็ก

“ฮะ แฮ่ก คุณจงแดฮะมินซอกมีความสุขเหมือนที่คุณจงแดบอกจริงๆด้วย” มินซอกนอนหอบหายใจถี่ จงแดจึงตามลงมานอนข้างๆแล้วดูดดุนไปที่ลำคอของมินซอก ตอนนี้ร่างกายของมินซอกเต็มไปด้วยรอยรักเต็มไปหมด

“คืนนี้นอนที่นี่นะมินซอก ฉันขับรถไปส่งนายไม่ไหวแล้วหละ”

“พรุ่งนี้มินซอกต้องไปโรงเรียนนะฮะคุณจงแด”

“ก็ไม่ต้องไปสิ่ นายต้องอยู่กับฉัน ห้ามออกไปไหนทั้งนั้น”

“ตะ แต่”

“ไม่มีแต่มินซอก! เชื่อฟังฉันเท่านั้น” จงแดรีบตอบกลับทันควัน อย่ากังวลไปนะมินซอก นายจะได้อยู่กับฉันตลอดไปเลยแหล่ะ  

  จงแดยังไม่ได้หลับไปในทันที แต่แมวน้อยที่นอนอยู่ข้างๆเค้าเนี่ยสิ่ แปปเดียวก็หลับฝันดีสะแล้ว  สงสัยคงจะเหนื่อยมากกับกิจกรรมที่พึ่งมาเมื่อสักครู่  จงแดจึงจูบไปที่ขมับเบาๆแล้วหลับตาลง

“อยู่เป็นของเล่นของฉันไปนานๆเลยนะมินซอก”